Frank heeft sinds 1 februari dit jaar een nieuwe functie bij de gemeente Velsen: samen met Derkje Veurink, gemeentesecretaris, vormt hij het directieteam. Onderling hebben zij afspraken gemaakt over hun portefeuilles en heeft Frank bewust ook nieuwe onderwerpen. Dit om ook voor de organisatie een voorbeeld te zijn met integraal werken. De focus van Frank ligt op de fysieke leefomgeving en bedrijfsvoering en daarnaast heeft hij tijdelijk twee Sociaal Domein portefeuilles: Integraal Zorg Akkoord (IZA) en jeugdzorg. 

Frank is getrouwd, heeft 2 kinderen, 2 dochters van 16 en bijna 19 jaar. Hij heeft steeds minder te vertellen thuis (zegt hij gekscherend) maar is zich meer en meer bewust van het feit dat je voor de meest makkelijke baan de meest moeilijke opleiding nodig hebt en je voor het ouder zijn in het diepe wordt gegooid. Hij vindt het mooi om te zien hoe zijn meiden opgroeien, hun eigen keuzes maken en hij nu mooie volwassen gesprekken met hen kan voeren. Wel kijkt hij regelmatig met weemoed terug naar de kindertijd van zijn kinderen. 

Frank is geboren in Haarlem, waar hij tot 2003 heeft gewoond. Daarna is hij met zijn partner naar Hoofddorp verhuisd. Toch blijft Haarlem nog altijd als thuis voelen. Hij heeft meerdere studies gedaan. Begonnen met een studie Frans omdat hij zijn droom achterna wilde gaan om journalist te worden bij een grote Franse krant. Hij houdt van de taal, van Parijs en is tijdens zijn stage in Parijs door het gastgezin waar hij verbleef meegenomen naar plekken die je als toerist niet ziet. Maar in het derde jaar is hij gestopt, hij wilde net als zijn vrienden werken en geld verdienen. ‘Als jongere maak je soms keuzes die je achteraf anders had willen doen’. Hij is gaan werken als instellingskok, maar merkte dat zijn hersenen werden afgestompt en werd hier niet vrolijker van. Toen is hij de HBO-opleiding maatschappelijk werk gaan doen en vervolgens de universitaire studie rechten. 

Frank ging toen als sociaal rechercheur (opsporen van uitkeringsfraude) in de IJmond werken en daarna werd hij (senior) beleidsadviseur. Hij vindt het fijn om zich vast te bijten in een inhoudelijk onderwerp. Vanaf 2014/2015 is Frank in leidinggevende functies terechtgekomen. ‘Ik ben hierin gegroeid, doorgegroeid, maar nog niet uitgegroeid. Wel denk ik dat er ooit een moment komt dat ik terugga in het beleidswerk, ik wil mijn carrière daar graag afronden’. 

Voor Frank zit de uitdaging in het ongemak ombuigen in gemak. ‘Mensen zitten vaak vanuit een eigen belang in een overleg of ontwikkeling. De discussie gaat nagenoeg altijd over de vorm, mijn uitdaging zit in het hebben over de waarde. Als voorbeeld de samenwerking tussen omliggende gemeenten op het gebied van jeugdzorg, iedereen voelt zich tekortgedaan en het gaat veelal over de financiële geldstroom. We vertragen te weinig, zitten op een rijdende trein. De vraag die centraal zou moeten staan, is ‘waar doen we het nu voor?’ We hebben allemaal de wens om het goed te regelen voor de kinderen, dat ze de juiste zorg krijgen en wachtlijsten afnemen. De grootste uitdaging is teruggaan naar daar waar het spaak loopt. Als je in een rijdende trein zit, gaan de zogenaamde kokers steeds sneller dicht en kom je terecht in het strijden voor je eigen belangen. Niemand die vanuit objectiviteit zegt, wat vonden we bij de start ook alweer belangrijk, waar hebben we ons aan gecommitteerd? Die iemand zou ik willen zijn, maar ook ik stap nog vaak in de genoemde valkuil. Belangrijkste is doen wat nodig is, in plaats van altijd maar de regels volgen. Zorg hebben voor wat er op dat moment echt toe doet. Werken volgens de bedoeling. Dit hoeft niet per se de vraag te zijn waarmee je bijvoorbeeld bij mensen binnenkomt, maar wel waar je tegenaan loopt wanneer het stokt of over eigen belangen gaat.’  

Lizzy merkt op dat binnen gemeenten er vaak een hang is naar grip en controle. Hierdoor is er minder vertrouwen en wordt de ruimte ingeperkt. Herken je dat? Frank herkent dat beeld en wordt hier niet blij van. In de gemeente Velsen is er vertrouwen en ruimte om het anders te doen. Belangrijke voorwaarde voor Frank is eerlijkheid en een uitleg. Fouten maken kan gebeuren, maar je moet hier wel voor uitkomen en een verhaal hebben. De reden waarom dit in de gemeente Velsen zo is, heeft volgens Frank te maken met het bestuursklimaat en de organisatiewijziging die de gemeente in 2018/2019 heeft doorlopen. Er zijn toen vier kwartiermakers aangesteld waar Frank er één van was. Zij hebben een advies geschreven om de organisatie te veranderen waardoor er een andere besturingsfilosofie is ontstaan. ‘Leg verantwoordelijkheid laag in de organisatie, zo plat mogelijk, geef iedereen de ruimte om te ontwikkelen, zeg ja als het kan, maar nee als je het niet redt’.

Ook de organisatiewijziging binnen de ambtelijke organisatie heeft geholpen in deze ontwikkeling. Er is een olievlek ontstaan door met een nieuw type leidinggevende te werken dat op hun beurt ook weer zocht naar een ander type mens voor de uitvoering. Personen die meer passen bij een lage verantwoordelijkheid in de organisatie. Als er iets is, loop je even naar binnen. Het is laagdrempelig. 

Frank heeft meerdere inspiratiebronnen. ‘Heel hoog over ben ik gefascineerd door Barack Obama. Hij is voor mij een voorbeeld in hoe hij de dingen doet. Een boodschap overbrengen waar niet iedereen op zit te wachten en toch met een goed gevoel een bijeenkomst uit gaan. Binnen de gemeente Velsen zijn meerdere collega’s inspiratiebronnen. Niet per se in persoon maar wel in gedrag. Binnen een nieuw team ontstond schuring. Ik wilde me daar niet mee bemoeien. Vervolgens waren er twee collega’s die deze schuring benoemden. Ik geloof heilig in transparantie en eerlijkheid en ben gefascineerd door teamdynamiek. 

‘De vacature voor directeur kwam 25 november 2023 op het intranet. Tussen 9 oktober – 25 november wist ik al vanuit vervangingswerkzaamheden dat deze vacature er ging komen en heb ik er heel veel over nagedacht en het lastig met mezelf gehad. Wanneer ik wil groeien in leidinggeven, moet ik uit mijn allergrootste valkuil stappen. Het zwaarst heb ik mijn doorontwikkeling in het vak leidinggeven laten wegen. Daarnaast zou ik denken ‘wat nou als’ en wanneer een ander wordt aangenomen en ik wat van die persoon ga vinden. Ik vind het leukst aan leidinggeven om mensen zelf zaken te laten doen. En eerlijk zijn op een positieve manier. Hier een weg in vinden en vooral wanneer dit resulteert in iets moois. De onderstroom vind ik ingewikkeld. Wanneer ik moeite heb gedaan om het op tafel te krijgen, wanneer iets verder gebracht moet worden, maar het me niet lukt. Mijn sollicitatieprocedure bestond uit een pittig traject en het vroeg van mij om mij kwetsbaar op te stellen. Daar ben ik wel even mee bezig geweest in de voorbereiding. Uiteindelijk heb ik dit toch gedaan en heeft dit me veel gebracht.’

Frank heeft de samenwerking met Lizzy/B-Liz als zeer positief ervaren. Hij was tijdens de kennismaking al erg enthousiast over de manier van werken en ziet dat deze ook nodig is voor Beschermd Wonen binnen de regionale samenwerking. Frank zou Lizzy ook makkelijk inzetten in onderwerpen waar ze nog niet zo veel van weet omdat hij weet dat ze met wat gesprekken het dan makkelijk oppakt en doet wat nodig is. Wat Frank, Lizzy mee wil geven is: ‘Blijf vooral jezelf, je bent breed inzetbaar’. 

Frank sluit het interview af met een mooie quote: ‘Fouten maken mag, dat is wat mensen moeten durven en daar ook eerlijk over zijn. Maak een fout, zeg het en we komen verder’.