Na twee heerlijke weken van rust en ontspanning, slopen/klussen, familie- en vriendenbezoek begint vandaag school en werk weer. Deze zomer was anders dan anders. Ik hoor mezelf als mensen vragen hoe mijn vakantie was dingen zeggen als ‘niet echt losgekomen van het normale leven’. Een blog waarin ik me weer bewust word van wat echt belangrijk is. 

Vorig jaar besloten we te gaan verbouwen. Daarvoor hield onze kleine tuin ons tegen maar nadat we nadachten over de mate van gebruik van zowel tuin als woonkamer en afwogen wat een uitbouw zou doen voor de vergroting van ons woongenot, besloten we ervoor te gaan. We realiseerden ons goed dat het een forse investering vroeg op financieel gebied en ook in tijd. Tijdens de verbouwing kwamen de ontwikkelingen rondom Covid-19 in een stroomversnelling en werd er veel onzeker. Als zelfstandige krabte ik me wel even achter de oren. Het voelt gek om in een periode van crisis flinke bedragen uit te geven in plaats van wat zuiniger aan te doen. Door alle maatregelen en het oplopen van levertijden, was er een grote mate van creativiteit, flexibiliteit en planningskills nodig. Dat kwam goed, ik kan mezelf een warme aanbeveling geven op dit gebied. Al met al een lange inleiding om te vertellen dat ons net verbouwde huis de reden was waarom wij geen vakantieplannen hadden, eigenlijk al ver voordat Covid-19 haar intrede deed.

Ik voel me heel fijn in ons heerlijk verbouwde huis maar vond het ook lastig om echt even los te komen. De dingen die voor mij zo verbonden zijn met reizen en vakantie zoals een andere omgeving, andere culturen en nieuwe ontmoetingen zorgen ervoor dat je ook echt even los komt van je normale leven. De verassingen van het grote onbekende en onze avonturen maakten eigenlijk ook altijd dat ik me bewust word van wat ik allemaal heb. Ik ervaar hierdoor een grote dankbaarheid en het zorgt er ook voor dat thuiskomen weer zo fijn is.

Deze zomer was dat anders. Zoals alles anders is in de afgelopen maanden.

Het klinkt verwend vind ik. Ik schaam me eigenlijk een beetje bij het besef dat ik die verandering van omgeving nodig had om te realiseren wat je eigenlijk hebt en waar je dankbaar voor ‘moet’ zijn. Te gek voor woorden toch? Helemaal in een tijd die bol staat van de onzekerheid en waarbij belangrijke peilers van gezondheid en vrijheid aangevallen worden. Eerder dit jaar schreef ik nog hoe bijzonder ik het vond dat Corona/Covid-19 maakte dat er een herwaardering plaatsvond van gezondheid, de publieke sector en de vanzelfsprekend geachte dingen zoals persoonlijk contact en knuffels. En nu neem ik ook weer een aantal dingen voor lief, ben ik eigenlijk een beetje jaloers op vakantiegangers en hoor ik mezelf zeggen dat ik het lastig vond om los te komen van het normale leven.

Terwijl ik dit schrijf vraag ik me af wat er mis is met mijn normale leven. Helemaal niets toch?! En als je erover door denkt: wat is eigenlijk normaal? Mijn man en ik hadden daarnet een gesprek met onze zoon. Hij gaat dit jaar naar de brugklas en verweet ons tijdens de lunch – als een echte puber – dat we raar deden. We kregen een gesprek over ‘normaal doen en zijn’ en ik stelde de vraag wat leuker is normaal of raar? Ik houd namelijk wel van anders en raar. Dat geeft kleur aan het leven vind ik. Mijn zoon wist het nog niet zo goed.

Hoe verhoudt dit houden van anders en raar zich tot mijn opmerking over het loskomen van het normale leven? Zo vraag ik mezelf al schrijvende af. In mijn geval heeft die opmerking over loskomen vooral te maken met dat de afgelopen periode intensief was. Ik had echt behoefte aan rust en ontspanning. Is het echt nodig om los te komen van normaal om rust en ontspanning te ervaren? Dat zou slecht zijn toch? Want dan zou je in je ‘normale leven’ nooit rust en ontspanning vinden. Gelukkig heb ik dit wel ervaren in de afgelopen twee weken. Ik heb heerlijk genoten van lezen, luieren, zon en zee.

Daarnaast hielpen we de familie met sloopwerkzaamheden en hadden we ook weer wat meer contact met vrienden en familie. Ik had deze keer geen reis nodig om me te realiseren dat ik dankbaar ben voor mijn gezondheid, de liefde om mij heen, ons mooie huis en het mooie werk dat ik elke dag mag doen.

Ja ik ben iets minder losgekomen van het normale leven maar omdat mijn normale leven zo ontzettend waardevol is, voelt dit helemaal niet zo slecht. Ik ben er klaar voor!

Normaal leven, een beetje raar en anders dan anders.