In deze editie van “In gesprek met”… een interview met Jan Leunis de Beij, over zijn persoonlijke intrinsieke motivatie en de waarde van (netwerk)samenwerkingen.

“Toen ik klein was wilde ik graag architect worden, ik tekende als jongetje altijd plattegronden. Huizen, boten en stadsplattegronden. De tic met huizen heb ik nog altijd, huizen kopen, verbouwen en verkopen vind ik heel fijn.

Ik ben uiteindelijk verpleegkundige geworden, wilde graag op eigen benen staan en omdat mijn zus, op dat moment verpleegkundige in opleiding, een jongen in haar klas had die op mij leek en zij de studie wel wat voor mij vond, ben ik de opleiding gaan doen. Hier heb ik geleerd om met mensen om te gaan, ook als zij soms ingewikkeld waren. Tijdens de ‘In Service opleiding’ van 3,5 jaar ben ik heel volwassen geworden. Je maakt mensen mee vanaf de geboorte tot aan de dood. In die tijd had ik al wel door dat leidinggeven meer in mijn bloed zat dan alleen verzorgen.

Ik sta heel positief in het leven, ben heel energiek en dit draag ik ook graag over. Hier krijg ik dan weer energie van. Dit brengt mij geluk en plezier en geeft mijn leven betekenis. Mijn glas is altijd half vol, dat is mijn positivisme. Het lukt me vaak om ook bij andere het glas half vol te laten zijn, dit is een vaardigheid die me gelukkig is gegeven. Dit doe ik heel intuïtief, verbinding maken op een geruststellende manier, mensen voelen zich hierin heel comfortabel. Het voorleven, het voordoen is denk ik de kern. Contact maken uit een soms verrassende hoek, maar wel comfortabel aanvoelt. Tuurlijk vind ook ik spannende situaties en conflicten niet fijn, dan komt het er echt op aan voor mijn gevoel.

Tous savoir, c’est tout comprend zeggen ze in Frankrijk, alles weten is alles begrijpen. Als ik weet hoe jouw belang eruitziet, kan ik je begrijpen en kan ik er iets mee. Als je ouder wordt, heb je je theoretische kennis op orde, je management skills geleerd en dan krijg je ruimte voor andere dingen. Ik heb de afgelopen jaren veel geleerd, in maatschappelijke relevante projecten zoals Financieel Fit Den Helder. Je blijft je ontwikkelen en natuurlijk ga ook ik soms op mijn bek. Soms moet ik ook echt wel puzzelen en wil ik grip hebben op de situatie. Ik kan het lastig hebben als ik het stuur niet in handen heb. Dan wacht ik op een ingeving, welke ik vaak krijg als ik hardloop. Dan krijg ik een vibe in mijn hoofd waar ik mee verder kan.

Ik geloof in de kracht van netwerksamenwerkingen, omdat ik zie dat je dingen voor elkaar krijgt die in alle reguliere hokjes afzonderlijk niet lukken. Als mensen bereid zijn om over hun grens heen te stappen, elkaar op te zoeken in een netwerk en risico te nemen om met elkaar een groter doel te bereiken. Voor mij is het inspirerend en hartstikke leuk om te doen, zonder mijn eigen belang uit het oog te verliezen.

Netwerksamenwerking is een vliegwiel in het behalen van resultaten en je hebt elkaar echt nodig. Maar het is ook lastig. In een grotere samenwerking is het soms 2 stappen vooruit en 1 naar achter. Blijven investeren is hierin van groot belang.

Samenwerking is nodig op de grotere maatschappelijke vraagstukken. De dubbele vergrijzing bijvoorbeeld en minder jonge mensen en personeelskrapte. Dit moet je echt met elkaar oppakken.

Belangrijk hierin is wel dat je ook je eigen organisatie op orde hebt, hier zijn wij binnen Omring bezig met diverse programma’s zoals Spil in de Wijk. We moeten klaar zijn voor de toekomst.

Drijfveren om me in te zetten voor een netwerksamenwerking als FFDH zijn:

• Welbegrepen eigenbelang: ik heb narigheid als ik medewerkers in de schulden heb. Kost geld! We hebben het uitgerekend, kunnen een aantal fte besparen door actief te investeren in financieel fitte medewerkers.
• Omring heeft ook een maatschappelijke taak om bij te dragen aan de oplossing. Gaat verder dan de uren zorgverlening en de locaties die we hebben.
• En ik vind het ook leuk. Ik moet iets leuk vinden, als ik verveeld raak, moet ik stoppen.

Het gebied waarop meer samengewerkt kan worden, waardoor er grote maatschappelijke gevolgen in positieve zin kunnen ontstaan, is voor mij de arbeidsmarktissue. We zouden meer jonge medewerkers moeten kunnen vinden en samenwerken. Soms zijn hier onconventionele maatregelen voor nodig zoals zij-instromers. Vroeger was het ‘Lifetime employment en nu lifetime enjoyment’. Ik geloof in crossovers. Een mens is niet bestemd voor 1 ding in het leven, daar geloof ik in. Een mens verdient lifetime enjoyment.

Binnen Omring omarmen we het Positieve Gezondheid gedachtengoed al. De principes van Positieve Gezondheid zijn onderdeel van de onboarding. Als een wijkverpleegkundige een assessment afneemt zitten hier ook onderdelen van Positieve Gezondheid in. Je personeel is je grootste kapitaal dus goed op investeren. Daarin vind ik het aanbod van B-Liz gericht op gezonde en gelukkige medewerkers ook erg mooi. Sluit mooi aan bij onze basisbelofte binnen Omring.

‘Klant centraal, dus de medewerker op 1!’

Binnen B-Liz zit altijd verbinding en positiviteit, het houden van mensen en vanuit die hoek naar opgaven kijken. Mensen moeten vakinhoudelijk goed zijn, kwaliteit leveren, maar het houden van moeten ook voelbaar zijn. Met deze kleuring onderscheidt B-Liz zich voor mij met de mensen die jij je aan je verbindt. Tevens vind ik het mooi dat je mensen kansen geeft.

Verbinding, positiviteit en professionaliteit, dat zit in het DNA van B-Liz.

Dat merk je als je je voetprint achterlaat. Daarnaast is eerlijkheid, transparantie en realisme belangrijk binnen B-Liz en dat waardeer ik erg.”