In deze editie van ‘In gesprek met’… een gesprek met Tamara Pieterse, voormalig bestuurder bij Zorgbalans.

Tamara woont in Ter Aar samen met haar Mike. Ze klussen veel in hun 10 jaar geleden aangekochte klushuis, maar dat is gelukkig bijna af en hun droompaleis geworden. Tamara is gezondheidswetenschapper en haar passie/drijfveer is om iedere dag bij te dragen aan de gezondheid en gezondheidszorg in Nederland. Ze is begonnen als fysiotherapeut, doorgegaan als arbeidsonderzoeker en heeft diverse (management)functies vervuld bij Achmea. Ze had voor zichzelf als gewaagd doel gesteld dat zij ooit bestuurder wilde worden van een mooie zorgorganisatie. Dat heeft zij afgelopen 6,5 jaar met veel plezier gedaan bij Zorgbalans, zodat zij dichterbij de cliënt en medewerkers in de zorg haar rol kon vervullen. 

Transformatievraagstukken
De grootste transformatievraagstukken in het zorglandschap liggen op het gebied van de langdurige zorg, ouderenzorg, complexe gehandicaptenzorg. Er kan veel meer thuis dan we nu doen, die vraag moeten we ook veel vaker stellen, wat kan er in het ‘normale’ leven en wanneer is iets zorg? Tamara is trots op het specialistisch geriatrisch behandelcentrum Sonnevanck dat kort geleden is geopend, omdat dit een warm thuis en goede zorg biedt aan mensen die hier de meeste behoefte aan hebben en deze zorg/ondersteuning niet elders kunnen vinden. 

Afscheid van Zorgbalans
Na 6,5 jaar gaat Tamara afscheid nemen van Zorgbalans. Een van de drijfveren is dat ze terug wil naar het vakgebied waar ze vandaan komt: arbeid & gezondheid. Ze is van mening dat werk, in welke vorm dan ook, heel belangrijk is in ieders leven, maar de invulling, wanneer dat om welke reden dan ook niet lukt, krijgt nog te weinig aandacht. Ze wil iedere dag bijdragen aan het gewaagd doel van iemand anders. Dit klinkt groot, maar het kan met iets kleins, voor haar een kleine moeite, voor een ander een groot plezier.
Je kunt het leven niet goed voorspellen, dat maakt ons allen kwetsbaar. In onze sector wordt het vaak gebruikt alsof mensen dan iets niet meer kunnen, dat maakt het voor Tamara een woord waar oordeel in zit, terwijl het iets is waarin we allemaal gelijk zijn. 

Tamara heeft niet zozeer personen als inspiratiebronnen, was vroeger ook niet snel fan van iemand of had posters boven haar bed. Iedereen kan een mooie visie hebben, maar tegelijkertijd dingen doen die minder fraai zijn. Zij houdt niet van het idealiseren. Wat haar inspireert, zijn mensen die in staat zijn om anderen mee te nemen op een weg naar verandering, die daarin geen bedreigingen zien maar kansen en de realiteitszin hebben dat dit geen rechte weg is. Een weg waarop je onzekerheid omarmt. Daar waar het kan schuren en anders wordt, zit de waarde. Het is mooi als je vanuit de visie van kansen en waarde kan kijken in plaats van vanuit verlies en rouw. 

De loopbaan van Tamara
Vroeger wilde Tamara graag piloot worden, maar toen zij op haar 16e van de HAVO kwam, heeft zij de keuze gemaakt om fysiotherapie te gaan studeren. Ze had toen het plan om haar propedeuse te gaan halen en door te gaan naar de universiteit om geneeskunde te gaan studeren. Toch heeft zij haar fysiotherapie afgemaakt, daar heeft zij veel geleerd, ook qua persoonlijke ontwikkeling en communicatie. Tijdens deze studie heeft zij een wetenschappelijke differentiatie gedaan, waarna ze gezondheidswetenschappen ging studeren in Maastricht. Tamara vindt het domein van arbeid en gezondheid een mooi domein omdat alles bij elkaar komt: psyche, fysiek, welzijn, zingeving, dit zijn samenwerkende communicerende vaten. 

Ze is heel trots op haar collega’s en het feit dat Zorgbalans zo klaar is voor de toekomst als financieel gezonde organisatie. Binnen Zorgbalans doen we het echt met elkaar. Ze vindt het mooi hoe zij in 2019 de visie en strategie met elkaar geformuleerd hebben en de veranderkracht en veranderbereidheid van de organisatie samen hebben weten aan te zetten. Ook tijdens de corona periode, wat echt een crisis was en veel leed heeft veroorzaakt, hebben ze met 3600 collega’s een topprestatie geleverd. Zij benoemd ook de kracht van de regio Kennemerland, dat de samenwerking goed is en de lijnen enorm kort zijn. 

Wat drijft jou en waar lig je wakker van?
Wakker ligt Tamara eigenlijk alleen wanneer zij zelf iets minder handig heeft gedaan. Wat zij wel ingewikkeld vindt, is wanneer het gaat om niet willen en het frustreren in samenwerkingen. Ook vindt zij vraagstukken rondom medewerkers, waar het de mens raakt en hoe je daarmee om gaat, soms lastig. Ze probeert altijd in contact te blijven en te begrijpen waarom zaken gebeuren. 

‘Ik ben een heel gelukkig mens, voel me bevoorrecht met een lieve vriend, lieve (schoon)ouders’. Professioneel zit haar geluk in een mooie baan en dat zij mag bijdragen aan complexe maatschappelijke vraagstukken. Persoonlijk wil zij er meer gaan zijn voor de mensen die haar dierbaar zijn. Genieten van het leven, niet meer uitstellen. 

Wat brengt de toekomst jou?
Tamara wordt per 15 juli directeur voor de divisie sociaal medische zaken bij UWV. Hier werken 4500 mensen, waar de beoordelingen van o.a. de Wia en Wajong plaatsvinden. UWV heeft een mooie ambitie, namelijk van uitvoeringsorganisatie, naar dienstverlener en meer toe naar de menselijke maat. Ze mag zich bezighouden met deze ambitie en transformatie en de doorontwikkeling van de duale aansturing van districten (geneeskundig en meer bedrijfskundig profiel). Het aansturen van het anders gaan werken, want net als in de ouderenzorg speelt ook bij UWV schaarste op de arbeidsmarkt. Daar komen de dingen, die zij in haar studie en loopbaan is tegengekomen, samen. Vraagstukken als ‘hoe ga je het anders doen’? 

Ervaring met B-Liz, Lizzy
De samenwerking met B-Liz heeft ze als heel plezierig ervaren, ook heeft ze alleen maar positieve referenties gehad binnen Zorgbalans over B-Liz. Het intensiveren van de samenwerking tussen de HAP en de technische thuiszorg en alarmopvolging kende een traagheid, maar hier komt uiteindelijk wel beweging in. Het gaat daar heel erg over een andere manier van samenwerken waarin je op zoek bent naar potentieel. Lizzy denkt in mogelijkheden en is een doorzetter en dat is deze samenwerking heel waardevol gebleken. Het onderhouden van contact zowel op proces en structuur als persoonlijk, creëert waarde. Lizzy koppelt terug met rust en vanuit inhoud, heeft het doel en eindplaatje helder voor ogen en weet wat ze wil realiseren. 

Benaderbaar, toegankelijk en gewoon Tamara zijn woorden waarvan zij hoopt dat die naar voren komen als mensen aan haar denken. Ze vindt het belangrijk om er te zijn, ook al is ze druk, daar mag een ander geen last van hebben. Present zijn naar elkaar, noemen we dat binnen Zorgbalans, en het zo organiseren dat een ander goed zijn werk kan doen met zo min mogelijk hobbels. 

‘Ik wil graag samen met mensen het verschil maken. Dit heb ik bij Zorgbalans mogen doen, daar ben ik trots op, en zie ernaar uit dat ook bij UWV te mogen gaan doen. Iedere dag samen het juiste doen’.