Gezondheid is dit jaar alleen maar belangrijker geworden. Niet als doel, maar wel als middel om datgene te kunnen doen wat je graag wilt verwezenlijken. In termen van Positieve Gezondheid, is zingeving dan ook een sterk gezondheid bevorderende kracht. Als je iets graag wilt, ben je ook bereid daarvoor iets te doen of te laten en in staat om veranderingen te realiseren. Het begint met inzicht, vervolgens focus en daarna in kleine stapjes op weg gaan.

2020 was een jaar waarin ik bouwde en verbouwde. Aan ons huis – wat echt een heerlijke en mooie plek geworden is. Er heerst rust en harmonie en ik voel me er veilig, geborgen en thuis. Aan mijzelf: niet fysiek verbouwen maar vooral innerlijk aan de slag. Werken aan mijn mindset, aan het geloof in mijzelf en aan het afstand nemen van stemmen in mijn hoofd die zeggen dat ik iets niet kan of dat ik ‘normaal moet doen want dan doe ik al gek genoeg’. Door prachtige opdrachten bouwen aan preventie, aan mensgerichte zorg, de juiste zorg op de juiste plek, aan Positieve Gezondheid en aan veranderingen in de zorg. Omdat ik geloof dat het anders kan! En ik bouwde ook aan mijn bedrijf B-Liz. Zeker in deze tijd van crisis is een bestaan als ondernemer onzeker en uitdagend. Maar mijn geloof in wat ik doe en de feedback van opdrachtgevers en samenwerkingspartners, zijn gelukkig velen malen sterker dan mijn twijfel en de onzekerheid. Ervaren hoe betekenisvol mijn inzet is, vormt mijn grote drijfveer en kracht. Corona en alle maatregelen vroegen wel om aanpassingen in werkwijze en om verdere ontwikkeling van mijn dienstverlening. Bouwen en verbouwen dus. Ik stond stil bij vragen op persoonlijk en professioneel vlak, ook in relatie tot B-Liz. Wie ben ik, wat wil ik en wat kan ik?

Volgens mij vragen die voor veel mensen en organisaties aan de orde waren in het afgelopen jaar. Of Corona nu wordt gezien als een natuurramp of als gevolg van menselijk handelen, het heeft de maatschappelijke discussie over grenzen aan kapitalisme, duurzaamheid en de waarden van vrijheid en gezondheid in ieder geval flink aangewakkerd.

Om mij heen zie ik steeds meer initiatieven om met minder en bewuster te leven, een herwaardering van “het gewone leven’, het grotere belang dat gehecht wordt aan menselijk contact en verbinding en de wens om van betekenis te Dit geldt voor mij ook in combinatie met mijn hang naar authenticiteit en echtheid. De echte mens willen zien, het echte verhaal willen horen, vanuit een oprechte motivatie de wereld beter te willen maken.

Dit geldt volgens mij ook in het bedrijfsleven. De betekeniseconomie, maatschappelijk verantwoord ondernemen, ecologische impact. Ik zie bedrijven die willen laten zien dat niet alles om productie draait en die uitstralen betrokken te zijn bij de wereld waarin wij met elkaar leven. Het draait niet allemaal om winst en meer productie, maar om duurzaam met elkaar samen kunnen blijven leven, om behoud van de aarde en om het minimaliseren van onze footprint. Toch?

Ik vraag me wel af wat bedrijven doen op dit gebied. En hoe echt dit is? Zijn het alleen woorden die doorklinken in strategie, missie en visie van een bedrijf? Of worden zij verder vertaald naar andere niveaus? Hoe doen organisaties dit?

Vanuit mijn ervaring in de zorg, zie ik dat de vertaalslag van bijvoorbeeld Positieve Gezondheid gebruiken in de relatie tussen zorgverlener en patiënt van een heel andere orde is dan dit vormgeven in de relatie tussen werkgever en medewerker. Zeker voor organisaties die wat verder van het ‘zorg en care-systeem’ af staan. Sowieso is het voor veel organisaties lastig om van het wat naar invulling van het hoe te komen. In mijn beleving moet je acteren op verschillende niveaus. In je strategie, binnen je organisatiecultuur, in het betrekken van medewerkers en in aansluiting bij je omgeving.

Deze week bestelden wij voor onze puberzoon een nieuwe kledingkast, maar kregen de verkeerde geleverd. Ook ontving ik nog een heel mooi kerstpakket, een bestelling van @bol.com en mijn vorige week verjarende dochter nog een verlaat verjaardagscadeau. Hierdoor deden we op een dag wel 6 keer de deur open voor een bezorger. Veel winkels zijn dicht, maar is het rijden met al die auto’s en bezorgers dan wel zo duurzaam en verantwoord? Ik ben ook zo benieuwd hoe diep verankerd de recente wijzigingen zijn in het leven van mensen en organisaties? Gaan we straks weer los? Of zijn we ons bewust van de gevolgen van onze acties? Opereren we vanuit ons individuele belang of vanuit een groter geheel? En als de business strategies vanuit het bedrijfsleven een meer mens- en maatschappelijk gericht accent krijgen, hoe krijgen deze dan vorm op de verschillende niveaus? Of blijf het alleen bij woorden?

Tijd voor een kleine

Ik ben heel benieuwd naar de input vanuit mijn netwerk en wil graag verkennen hoe dit onderwerp voor organisaties leeft.

Organisaties zijn verplicht om een bepaald percentage van hun activiteiten te besteden aan maatschappelijk verantwoorde en duurzame doelstellingen.

• Hoe kijken organisaties naar deze verplichting? Wordt het gezien als een positieve ontwikkeling?
• Hoe komen de maatschappelijk verantwoorde doelstellingen binnen organisaties tot stand? Worden ze geformuleerd vanuit ratio? Wat zijn de voorbeelden waarbij het voelen van doelstellingen en het doorleven, de verbinding en het creëren van betrokkenheid, vanuit medewerkers en wellicht doelgroep, vorm krijgen?
• Op welke manier worden doelstellingen vertaald in werkwijze en processen van organisaties?
• Welke behoefte hebben organisaties op dit gebied? Zou mijn ervaring en mijn ‘care strategy’ met aandacht voor zowel bedrijfsvoering als mensen en interventies op verschillende niveaus, voor organisaties uit het bedrijfsleven van toegevoegde waarde kunnen zijn?